Οικογένειες αντιμέτωπες με τον καρκίνο του μαστού

 

ΤΙ ΝΙΩΘΕΙ

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΣΑΣ

 

ΠΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ

 

ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ ΠΡΑΚΤΙΚΑ

            .

ΠΑΡΕΧΟΝΤΑΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ

 

ΠΑΡΟΧΗ ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗΣ

 

ΠΑΡΕΧΟΝΤΑΣ ΑΠΟΔΟΧΗ ΚΑΙ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ

 

ΕΠΙΤΡΕΨΤΕ ΤΗΣ ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΗΣ

 

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΟΝΤΑΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

 

ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΕ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΣΑΣ ΑΝΑΓΚΕΣ

 

ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΒΟΗΘΕΙΑ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΜΕ;

 

Όταν μια γυναίκα ανακαλύπτει ότι πάσχει από  καρκίνο του μαστού, αντιμετωπίζει τεράστια σωματικά  και συναισθηματικά εμπόδια. Είναι σημαντικό ότι εσείς ως μέλος  της οικογένειάς της να κάνετε όλα όσα μπορείτε για να υποστηρίξετε τη συναισθηματική θεραπεία της. Η δυνατότητά σας να την βοηθήσετε εξαρτάται από την κατανόησή σας ως προς  την ασθένειά της και το  τι βιώνει, από  την υπάρχουσα σχέση σας, από το  πώς αντιμετωπίζετε εσείς την κατάσταση και τους πόρους σας. Αυτό το βιβλίο προορίζεται να παρέχει στα μέλη της οικογένειας  πληροφορίες για το πώς μπορείτε καλύτερα να καταλάβετε τι βιώνει και τι μπορεί να χρειαστεί από σας. Παρέχονται  συγκεκριμένες ιδέες  σχετικά με το πώς εσείς μπορείτε  να βοηθήσετε συναισθηματικά αλλά και  πρακτικά. Επίσης, θα ερευνήσει τους τρόπους  με τους όποιους μπορείτε να μάθετε να αντιμετωπίζετε τα συναισθήματά σας και πώς μπορείτε να βρείτε βοήθεια και  υποστήριξη για τις ανάγκες σας.

 

ΤΙ ΝΙΩΘΕΙ

Η διάγνωση του καρκίνου του μαστού μπορεί να επιφέρει  απροσδόκητες και έντονες συγκινήσεις. Δεν υπάρχει «σωστός" ή "λανθασμένος" τρόπος  να αισθανθείτε. Τα  συναισθήματα της  αγαπημένη σας, λόγω της ασθένειας του καρκίνου του μαστού μπορούν να αποτελέσουν ένα είδος  απάντησης σχετικά με την εκμάθηση του τι προκαλεί ο καρκίνος του μαστού. Επιτρέψτε της ανοιχτά και ειλικρινά να μοιράζεται τα συναισθήματά της με το να εκφράζετε κι εσείς  τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας , τότε μπορεί να καταλάβει ότι είναι φυσικό και για την ίδια   να κάνει το ίδιο πράγμα. Κρατήστε μια θετική προοπτική, αλλά και να είστε ρεαλιστές. Δώστε προσοχή στις ανάγκες της και ακούστε αυτό που λέει και ρωτά. Δεν απευθύνεται σε σας για τις απαντήσεις. Μπορεί απλά να αισθάνεται ασφαλής και αποδεκτή  μιλώντας σας, μπορεί ακριβώς να πρέπει να ξέρει ότι μπορεί να μιλήσει αφού εσείς  πρόκειται να είστε εκεί για να ακούσετε.

«Θυμάμαι ότι ένιωσα μουδιασμένη όταν έγινε η διάγνωση, φοβισμένη, εύθραυστη, θυμωμένη και σε απόγνωση. Θυμάμαι ότι σκέφτηκα ότι έπρεπε να μείνω χωρίς μαστό, ότι ίσως έχανα την ζωή μου από την ασθένεια. Ήθελα πολύ να είναι η οικογένεια μου εκεί για μένα, να με ακούσουν και να μπορώ να είμαι ο εαυτός μου χωρίς να προσποιούμαι ότι ήμουν δυνατή »

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΣΑΣ

Οι μητέρες και κόρες αλληλεπιδρούν γενικά αρκετά διαφορετικά από τις αδελφές και τους αδελφούς, ή τις ανιψιές και τις θείες. Στην πραγματικότητα  κάθε σχέση μέσα σε μια οικογένεια είναι μοναδική και αναπτύσσεται μέσα από τη διάρκεια της ζωής όλων. Μπορεί να είστε συναισθηματικά κοντά  ή να είστε απόμακροι ο ένας με τον άλλο. Μπορεί να ζείτε στην άλλη άκρη της χώρας ή ακριβώς απέναντι.  Κανείς δεν  ξέρει περισσότερα  για τα δυνατά σημεία  και τους περιορισμούς της σχέσης σας από εσάς τους ίδιους.

Η ασθένεια μπορεί να φέρει τα μέλη της οικογένειας πιο κοντά, αλλά η πίεση της ασθένειας μπορεί επίσης να κάνει τις αδυναμίες της σχέσης σας προφανέστερες. Σιγουρέψτε  τα δυνατά σημεία της σχέσης σας και επενδύστε πάνω τους.  Κάνοντας μια προσπάθεια να έχετε  ανοικτή και τίμια επικοινωνία μπορείτε να βοηθήσετε τη σχέση σας να επιζήσει αυτού του αγχωτικού χρόνου της αλλαγής.

Προτάσεις για πιο ζεστή επικοινωνία:

Να περνάτε χρόνο μαζί ή ακόμα και μιλώντας στο τηλέφωνο

Να της πείτε πώς νιώθετε ή να της γράψετε ένα γράμμα

Να ρωτάτε ερωτήσεις, μην κοροϊδεύεστε ότι μπορείτε να διαβάσετε το μυαλό της

Να ακούτε τι λέει και να της επιτρέπετε να ολοκληρώνει τις σκέψεις της πριν απαντήσετε

Μην φοβάστε να πείτε τη λέξη «καρκίνος»

Μην φοβάστε τη σιωπή ή τα δυνατά συναισθήματα όπως ο θυμός ή ο φόβος

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια μη λεκτική επικοινωνία. Ένα άγγιγμα, μια αγκαλιά ή το να κρατάτε το χέρι του ανθρώπου σας μπορεί να πει παραπάνω από τις λέξεις

 

ΠΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ

Δεδομένου ότι το μέλος της οικογένειάς σας έρχεται αντιμέτωπο με τη διάγνωση του καρκίνου του μαστού, μπορεί να αναζητήσει πληροφορίες, να προσπαθήσει να βρεις  απαντήσεις και λύσεις. Μπορεί επίσης να ζητήσει βοήθεια από άλλους, να μιλήσει σε πολλούς για  τα συναισθήματά της ή να αποφύγει να μιλάει για αυτό   ή ακόμα και να αρνηθεί ότι ένα πρόβλημα υπάρχει. Όλες αυτές οι αντιδράσεις είναι φυσιολογικές. Κάποια άλλη χρονική στιγμή  μπορεί να πρέπει να χρησιμοποιήσει μια ή περισσότερες από αυτές τις στρατηγικές. Εάν, για οποιοδήποτε  λόγο φοβάστε ότι δεν αντιμετωπίζει το θέμα καλά, προσπαθήστε να της μιλήσετε  για τις ανησυχίες σας. Συνειδητοποιήστε ότι δεν μπορείτε να       " θεραπεύσετε" τη μη φυσιολογική  αντιμετώπιση. Μπορεί να αισθανθεί πιο άνετα να μιλά με την υπόλοιπη οικογένεια ή φίλους για ορισμένες πτυχές της ασθένειάς της. Ενθαρρύνετέ την  να μιλήσει για τα συναισθήματά της, εάν όχι με σας, με τον σύντροφό της, ένα άλλο μέλος της οικογένειας, έναν ιερέα, ένα φίλο ή ακόμα και έναν σύμβουλο.

Σημάδια που δείχνουν ότι  προσαρμόζεται στη διάγνωση καρκίνου του μαστού της: 

Επιδίωξη πληροφοριών - υποβάλλοντας  ερωτήσεις και μαθαίνοντας για  τα γεγονότα

Αποδοχή - Δέχεται ότι πάσχει από καρκίνου του μαστού

Αισιοδοξία- Διατηρεί μια ρεαλιστικά θετική προοπτική

Αυτοπεποίθηση - Θεωρεί ότι οι  ενέργειές της μπορεί να αποτελέσουν τη διαφορά ..

 

ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ ΠΡΑΚΤΙΚΑ

Ένας από τους προφανέστερους τρόπους που εσείς και η οικογένεια  μπορεί να την βοηθήσετε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα είναι  η πρακτική βοήθεια. Εάν είναι σωματικά  ικανή είναι σημαντικό για αυτήν να συνεχίσει να συμμετέχει στις συνηθισμένες  δραστηριότητες και ευθύνες της. Θα υπάρξουν στιγμές εντούτοις, όπου η διαχείριση του σπιτιού ή το να πάει τα παιδί στο σχολείο με το αυτοκίνητο μπορούν να είναι κάτι περισσότερο από αυτό που μπορεί να διεκπεραιώσει. Όταν μπορείτε προσφερθείτε να αναλάβετε εσείς κάποιες από αυτές τις καθημερινές δραστηριότητες. Δουλέψτε σαν ομάδα. Σκεφθείτε αυτή τη λίστα ιδεών μαζί της και βρείτε και δικές σας ιδέες να την συμπληρώσετε.

Αν ζείτε κοντά…

Προσκαλέστε την για δείπνο πιο συχνά ή μαγειρέψτε και φέρτε της το δείπνο στο σπίτι

Πάρτε τηλέφωνο να δείτε αν χρειάζεται τίποτα από τα μαγαζιά, φάρμακα για παράδειγμα

Προσφερθείτε να πάτε μαζί της στο γιατρό ή στην ομάδα υποστήριξης

Βγάλτε την έξω, μπορείτε να πάτε κινηματογράφο ή σε κάποιο εστιατόριο

Προσφερθείτε να  καθαρίσετε το σπίτι ή να βάλετε πλυντήριο

Οργανώστε τις δραστηριότητες των παιδιών

Αν ζείτε μακριά…

Στείλε της κάποια κάρτα δώρου ή κουλουράκια που φτιάξατε εσείς

Στείλτε της ένα αγαπημένο της βιβλίο, ταινία ή CD

Βοηθήστε την στην προετοιμασία της γιορτής της στέλνοντας της λουλούδια ή κάποιο δώρο

Να της γράφετε γράμματα, κάρτες, ποιήματα ή λόγια ενθάρρυνσης και θετικής σκέψης

            .

ΠΑΡΕΧΟΝΤΑΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ

Ως  μέλος της οικογένειας , είστε σε  θέση να βοηθήσετε είτε ζείτε πέντε είτε πεντακόσια μίλια μακριά της. Ζητήστε της την άδεια να την βοηθήσετε, γιατί αυτό μπορεί να κάνει την διαφορά ως προς την εξοικείωσή της με το γεγονός. Ζητήστε της να σας πείτε τι θέλει και τι δεν θέλει, κατόπιν ακολουθήστε τις οδηγίες της. 

Βρείτε χρόνο που θα μπορούσατε να είστε μαζί.

Ακούστε την  με  ανοικτό μυαλό

Συνεργαστείτε μαζί της κατά την διάρκεια αποφάσεων

Αποδεχτείτε και σεβασθείτε τις αποφάσεις της

Βοηθήστε την να πάρει αποφάσεις για θέματα άσχετα με τον καρκίνο

 

Η ένας προς έναν συμβουλευτική

Οι ψυχίατροι, σύμβουλοι, ψυχαναλυτές, κοινωνικοί λειτουργοί και ο κλήρος που είναι καλά εκπαιδευμένοι στις χρόνιες ασθένειες μπορούν να την βοηθήσουν να θεραπευτεί συναισθηματικά. Ο γιατρός της, ο κοινωνικός λειτουργός και η νοσοκόμα της, μπορούν  να  της παρέχουν έναν κατάλογο ειδικών συμβούλων.

 

ΠΑΡΟΧΗ ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗΣ

 Σκεφτείτε  το πώς θα αισθανόσασταν εάν είχατε να αντιμετωπίσετε  μια απειλητική για τη ζωή σας ασθένεια. Πώς θα αντιδρούσατε; Τι θα κάνατε Δεν μπορείτε ενδεχομένως να ξέρετε ακριβώς τι περνάει, αλλά μπορείτε να διαβιβάσετε σε αυτήν ότι προσπαθείτε να καταλάβετε τι αισθάνεται. Η ενσυναίσθηση είναι να προσπαθείτε ειλικρινά να μοιραστείτε τις συγκινήσεις της. Δεν θα είναι πάντα εύκολο για αυτήν να εκφράσει τις σκέψεις και τα συναισθήματά της. Δώστε προσοχή σε αυτό που λέει και τι δεν λέει. Από πού αρχίζετε; Προσπαθήστε να την ρωτήσετε...

«Θέλω πραγματικά να καταλάβω. Μπορείς  να  μου πεις για αυτό;   

Είμαι έτοιμος /η  να ακούσω όταν θέλεις να μιλήσεις »

«Πώς ήταν η επίσκεψη στον γιατρό; Ανησυχείς; Ας μιλήσουμε για αυτό , θέλω να ξέρω πώς αισθάνεσαι»

«Δεν ξέρω ακριβώς τι νιώθεις αλλά μπούμε να μιλήσουμε για αυτό; Θα βάλω τα δυνατά μου να καταλάβω και θα είμαι εδώ για σένα.»

«Υπάρχει κάποιος που θα ήθελες να του μιλήσεις; Να τον φωνάξω; »

 

ΠΑΡΕΧΟΝΤΑΣ ΑΠΟΔΟΧΗ ΚΑΙ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ

Η διάγνωση του καρκίνου του μαστού μπορεί να αλλάξει την εικόνα μιας γυναίκας για τον εαυτό  της. Υπενθυμίστε στην αγαπημένη σας το ποια είναι  και  όχι τι κάνει ή τι συμβαίνει σε αυτήν. Διαβεβαιώστε την ότι δεν είναι μόνη αλλά είναι ένα μέλος μιας οικογένειας.  Δοκιμάστε να γράψετε τις απαντήσεις στα ακόλουθα ερωτήματα..

Τι αγαπάτε και θαυμάζετε σε αυτήν

Πώς σας βοήθησε σε δύσκολες στιγμές στο παρελθόν

Πώς σας κάνει ευτυχισμένους

Με ποίο τρόπο σας παρέχει συναισθηματική και πνευματική υποστήριξη

 

Με το να μοιρασθείτε  τις απαντήσεις σας σε αυτές τις ερωτήσεις  μαζί της , μπορείτε να την βοηθήσετε να θυμηθεί ότι δεν είναι "ασθενής με καρκίνο" αλλά μια γυναίκα και ένα σημαντικό μέλος της οικογένειάς σας.

 

ΕΠΙΤΡΕΨΤΕ ΤΗΣ ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΗΣ

 Αν και είναι σημαντικό για σας να διατηρήσετε  μια αισιόδοξη προοπτική, είναι εξίσου σημαντικό να επιτρέψετε σε αυτήν  να αισθανθεί ό,τι θέλει και πρέπει να αισθανθεί. Τα ξεσπάσματα των δακρύων και ο θυμός είναι τρόποι να  εκδηλώσει την απογοήτευσή  της με την κατάσταση. Θυμηθείτε ότι αυτές οι αντιδράσεις δεν κατευθύνονται προς  εσάς, αλλά προς την  κατάστασή της. Η κούραση, η κατάθλιψη και οι αλλαγές της  διάθεσης μπορεί να είναι  αποτέλεσμα καταστάσεων  σχετικών με τη διάγνωση, τη θεραπεία και τα φάρμακά της. Δείχνοντας ότι την αγαπάτε και την αποδέχεστε θα την βοηθήσει  να συνειδητοποιήσει ότι είναι ασφαλής να εκφράσει τα συναισθήματά της.

Επιτρέψτε της  να πει τι αισθάνεται

Επιτρέψτε της να θυμώσει

Πείτε της ότι όταν είστε μαζί δεν σας πειράζει να κλάψει, να φωνάξει από θυμό ή και να παραμείνει σιωπηλή

Ρωτήστε την αν θα ήθελε να μείνει μόνη, να μιλήσει ή να την αγκαλιάσετε

Αποδεχτείτε ότι ίσως επιλέξει να στραφεί σε άλλον για να μιλήσει για τα συναισθήματα της

 

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΟΝΤΑΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Η επιδίωξη πληροφοριών είναι ένα σημαντικό μέρος στην αντιμετώπιση της ασθένειας. Δεν μπορείτε να είστε αυτοί που θα δώσετε όλες τις απαντήσεις, αλλά μπορείτε να βοηθήσετε στην εύρεσή τους. Βοηθώντας την να συγκεντρώσει τις πληροφορίες που θέλει, μπορείτε να βοηθήσετε στην προσπάθεια της να επανακτήσει  τον έλεγχο της κατάστασής της,  και να λάβει  αποφάσεις με τις οποίες θα αισθανθεί καλύτερα. Εδώ είναι μερικές προτάσεις σχετικά με το  πώς μπορείτε να βοηθήσετε:

Ρωτήστε εάν θα επιθυμούσε  να την βοηθήσετε να συντάξει έναν κατάλογο ερωτήσεων για να ρωτήσει το γιατρό της πριν το ραντεβού.

Προσφερθείτε να πάτε μαζί της  στις επισκέψεις στον γιατρό, έτσι μπορείτε να παρέχετε τη βοήθεια σας ενώ αυτή  ακούει γράφοντας  οποιαδήποτε πληροφορία της δίνει ο γιατρός.

Εάν είναι απαραίτητο, μπορείτε να την βοηθήσετε να εκφράσει με λόγια τις ανησυχίες και τις  ερωτήσεις της.

Να την βοηθήσετε να ψάξει σε  βιβλία, βίντεο, φυλλάδια και το διαδίκτυο  για να βρείτε πληροφορίες που ίσως αναζητά σχετικά με τη διάγνωση, την ασφαλιστική κάλυψη, τις επιλογές θεραπείας και την αποκατάσταση της.

Εάν το  επιλέξει, βοηθήστε στην εύρεση  ενός γιατρού για να έχει μια δεύτερη γνώμη κάνοντας μια έρευνα ανάμεσα σε φίλους και νοσοκομεία.

Όταν είναι έτοιμη, βοηθήστε την να βρει μια ομάδα υποστήριξης ρωτώντας την  νοσοκόμα ογκολογίας, τον  κοινωνικό λειτουργό  ή τον γιατρό της.

 

 

ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΕ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΣΑΣ ΑΝΑΓΚΕΣ

Η υποστήριξη δεν είναι μόνο σημαντική για τη γυναίκα που πάσχει από  καρκίνο του μαστού, αλλά για εκείνους που την φροντίζουν επίσης. Με τον ίδιο τρόπο που αυτή  βιώνει συναισθήματα φόβου, θυμού, απογοήτευσης και ανησυχίας, μπορεί επίσης κι εσείς να βιώσετε  διάφορες αντίστοιχες  συγκινήσεις. Μπορεί να βρεθείτε να προσπαθείτε να είστε  "δυνατοί" για αυτήν, κρύβοντας  τα συναισθήματά σας και τους φόβους σας για να μην την ανησυχήσετε. Για τις μητέρες ή τους πατέρες, η   διάγνωση μπορεί να είναι συντριπτική και μπορεί να  επιφέρει συναισθήματα  θυμού - "γιατί η κόρη μου;" - ή ακόμα και ενοχή πέρα από τα προσωπικά συναισθήματα - "γιατί είναι αυτή που πρέπει να αντιμετωπίσει μια διάγνωση του καρκίνου και όχι εγώ;" Για μια αδελφή ή μια κόρη, η διάγνωση του καρκίνου του μαστού της μητέρα σας μπορεί να σας αναγκάσει να εξετάσετε τον κίνδυνό που διατρέχετε και η ίδια  για την εν λόγω ασθένεια. Οι προσωπικές ανάγκες υποστήριξης του καθενός  είναι μοναδικές. Δεν υπάρχει σωστός ή λανθασμένος τρόπος για ένα μέλος της οικογένειας να αντιδράσει, αλλά είναι σημαντικό να μην παραβλέπετε τις δικές σας  ανάγκες κατά τη διάρκεια αυτής της δύσκολης περιόδου.

Με όλα αυτά που συμβαίνουν μπορεί να είστε τόσο απασχολημένοι με   τις ανάγκες της που  δεν είστε  ενήμεροι  για τα δικά σας συναισθήματα.  Μπορείτε να λάβετε υπ’ όψιν τις ακόλουθες ερωτήσεις:

Χρειάζομαι κάποιον  να με  ακούσει;

Χρειάζομαι  πληροφορίες για τυχόν κίνδυνο που διατρέχω  για τον καρκίνο του μαστού; Χρειάζομαι άλλα μέλη της  οικογένειας ή φίλους να  με  βοηθήσουν  να τη φροντίσω;   Χρειάζομαι  άλλους για να υποστηρίξουν εμένα και την οικογένειά μου μέσω των σκέψεων και των προσευχών τους;  Χρειάζομαι χρόνο για μένα;

 

ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΒΟΗΘΕΙΑ

Ξέρετε πόσο σημαντικό είναι για την αγαπημένη σας ασθενή να έχει όση συναισθηματική και πρακτική υποστήριξη γίνεται αυτή την  δύσκολη περίοδο της ζωή της. Ξέρετε ότι δεν θα πρέπει  και  δεν θα μπορούσε άλλωστε να τα  κάνει όλα μόνη της ή να τα κάνετε εσείς. Τώρα που έχετε προσδιορίσει τις περιοχές όπου χρειάζεστε βοήθεια το επόμενο βήμα είναι να την δεχθείτε. Ίσως νιώθετε άβολα ή και ενοχικά αν ζητήσετε βοήθεια για εσάς τους ίδιους , όμως ως άνθρωποι έχουμε όλοι την ανάγκη να στρεφόμαστε  ο ένας στον άλλο σε περίπτωση δυσκολιών. Οι άνθρωποι που αναλαμβάνουν την φροντίδα των ασθενών και μέλη της οικογένειας που βοηθούν οφείλουν να φροντίσουν και τις δικές τους ανάγκες. Αν όχι , κινδυνεύουν να καταλήξουν να έχουν συναισθήματα πικρίας στο μέλλον. Μην διστάστε να ζητήσετε βοήθεια, πολλές φορές το μόνο που χρειάζεται για να σας την εκφράσουν είναι να την εκφράσετε λεκτικά.